akşamları iş çıkışı buluşmak ve dostlarla sohpet etmek. ... Günün en keyifli sayılabilecek bazı anlarından biridir. bu sohpetler saolsun, bize malzeme çıkıyor da iki satır birşeyler karalayabiliyoruz.
dün akşamki enteresan konulardan biri tartışma ve bunun ne için yapılması gerektiği üzerineydi. herhangi bir konu üzerine tartışırken amacımız ne olmalı?
yaklaşımları şöyle özetlemeye çalışayım: tartışırken amaç iyi bildiğimiz bir konu hakkında yanımızdakileri ikna etmek olabilir. Tartışırken eğer konu hakkında hiçbir fikrimiz yoksa ikna olmak ve karşıt fikirleri toplayıp özümsemek; ya da eğer konu hakkında farklı fikirler varsa ikna olmaya da hazır bir biçimde konuyu sentezlemek olabilir.
dün akşam bir konu görüşürken ilginç bir yöntem denedik. bir konu görüşecektik. ancak konuyu doğrudan görüşmek yerine konunun birebir bir alegorisini ortaya attık. bu bence harika bir tartışma yöntemi. tartışanların bir kısmı aslında ne hakkında tartışıldığını bilmeyecek ve alegori hakkında tartışıldığını varsayarak konuşunca, ön yargısız ve yaratıcı fikirler çıkıyor. tavsiye ederim.
şöyle sonuçlara vardık: tartışmak aslında kendi fikrini sunmak için olduğu kadar başka bir fikri de dinlemek için büyük bir fırsattır. Ayrıca kişiler fikirlerini paket olarak sunarlar ama fikirler aslında lego gibi. Bazı parçaları çıkarıp ekleyerek, farklı legolardan sentezleyerek daha mükemmel bir kale yapılabilir. Ayrıca tartışırken fikirlerin mi kaynaştığı yoksa kişilerin mi çarpıştığı, tartışmanın kalitesi ve üretkenliğinin asıl belirleyicisi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Konunun kendisini değil, ama alegori kullanarak "yansımasını" tartışmak benim için de gerçekten hem ilginç hem de büyük keyifti.
YanıtlaSilBu tartışmadan sonra, ben de düşüncelere girdim. Acaba her türlü konuyu, bir analoji yaratarak tartışmak mümkün olabilir mi ? Yoksa bu sadece belli konulara mı özeldir ?
Ya da analojiyle veya alegoriyle tartışılan konular, her zaman önyargısızlığa ve yaratıcılığa katkı sağlar mı, yoksa sıklıkla anlamsız diyaloglara mı götürür ?